Ilawska Panorama Krzywe

A A A

Aktualności

Burmistrza Miasta Iławy ogłosił konkurs ofert na realizację w 2021 r. zadań Gminy Miejskiej Iława z zakresu zdrowia publicznego, obejmujący wsparcie w ramach przygotowania i przeprowadzenia kampanii społecznych dla mieszkańców miasta Iława z podziałem na zadania szczegółowe:

  1. Przygotowanie i przeprowadzenie kampanii w zakresie profilaktyki przemocy w rodzinie.
  2. Przygotowanie i przeprowadzenie kampanii w zakresie profilaktyki zachowań ryzykownych a w szczególności profilaktyki uzależnień od alkoholu i środków psychoaktywnych.
  3. Przygotowanie i przeprowadzenie kampanii społecznej w zakresie aktywności fizycznej i zdrowego stylu życia.

Więcej informacji na stronie: Biuletyn Informacji Publicznej

Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przygotowała filmy nt. przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
Czas pandemii COVID-19 to okres zwiększonej liczby zgłaszanych przypadków przemocy w rodzinie i ograniczonego dostępu osób krzywdzonych przez najbliższych do bezpośredniej pomocy. W związku powyższym PARPA przegotowała dwa filmy: 30-sekundowy spot odnoszący się do faktu, że przemoc może zdarzyć się wszędzie – bez względu na status społeczny rodziny i jej członków oraz 3 minutowy film informujący o ofercie działającego na zlecenie PARPA Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, w ramach którego działa m.in. całodobowy i bezpłatny telefon 800-12-00-02.

Zachęcamy Państwa do pobrania filmów i udostępniania na swoich stronach internetowych i profilach.

 drzwi

telefon

Kampania Urzędu Miasta w Iławie – „Razem Przeciw Depresji”

 

plakat

Ośrodek Psychoedukacji, Profilaktyki Uzależnień i Pomocy Rodzinie w imieniu Urzędu Miasta Iława, który chce przybliżyć mieszkańcom miasta wiedzę na temat depresji, rozpoczyna kampanię informacyjno-edukacyjną na ten temat. Nasza Kampania „Razem Przeciw Depresji” za główny cel przyjmuje upowszechnienie wiedzy na temat choroby, możliwych przyczyn jej powstawania, sposobów leczenia i profilaktyki. Chcemy również uwrażliwić wszystkie zdrowe osoby na problemy osób, które chorują na depresję. Pragniemy także zaprosić mieszkańców naszego miasta do wspólnego zastanowienia się nad tym, czy jest coś, czego możemy zrobić więcej, co możemy zrobić lepiej i szybciej tu, w Iławie, żeby pomagać tym, którzy cierpią w wyniku depresji.

              Być może wspólnie możemy wypracować działania, służące temu, żeby mniej osób chorowało, żeby mniej dzieci narażonych było na podejmowanie zachowań ryzykownych dla ich rozwoju i cierpiało z powodu zaburzeń emocjonalnych. Co możemy zrobić my, poszczególne osoby, ale także instytucje takie jak szkoła, przedszkole, służba zdrowia, media, rodzina.

              W ramach Kampanii będziemy dostarczać mieszkańcom Iławy informacji o zagadnieniach dotyczących tematu za pomocą artykułów publikowanych w prasie, na Info-Iława, na stronie Urzędu Miasta i stronie Ośrodka Psychoedukacji. Mamy nadzieję, że porozmawiamy też z zainteresowanymi tematem w audycjach radiowych w lokalnych rozgłośniach.

              Przygotowaliśmy plakaty informujące o Kampanii „Razem Przeciw Przemocy”, ulotki, które przybliżają problem depresji i zawierają informacje o miejscach, gdzie można znaleźć pomoc.

Prowadzić będziemy szkolenia dla nauczycieli, wychowawców i pedagogów na temat profilaktyki zaburzeń emocjonalnych i depresji wśród dzieci i młodzieży; będą one, w zależności od sytuacji epidemiologicznej, realizowane on-line lub stacjonarnie w Ośrodku Psychoedukacji. Przeprowadzimy także zajęcia dla uczniów iławskich szkół „Punkt Wyjścia – Jak nie zgubić siebie - Depresja”, a także przedszkoli „Emocje- myślę czuję rozumiem”, które realizowane będą w Ośrodku lub placówkach oświatowych.

              W ramach Kampanii chcemy też umożliwić zainteresowanym bezpośredni kontakt z psychologiem, psychiatrą i terapeutą. W tym celu, w określone dni zaczynając od września, specjaliści pełnić będą dyżury, na które będą mogły zgłaszać się osoby potrzebujące bezpośredniego kontaktu.

              Warto w tym miejscu przypomnieć, że w Ośrodku Psychoedukacji zawsze można uzyskać pomoc specjalistyczną – psychologiczną, pedagogiczną i terapeutyczną, w zakresie problemów rodzinnych; planowane dodatkowe dyżury w szczególności poświęcone będą problemowi depresji.

CO NALEŻY WIEDZIEĆ?

  • Depresja to nie defekt moralny ani lenistwo! to nie smutek! – to poważna choroba! Niszczy wszystkie sfery życia człowieka, zabiera energię, radość, siły i nadzieję, a czasami nawet życie!
  • Depresji nie widać na „pierwszy rzut oka” więc trudno ją rozpoznać i trudno ją zrozumieć, jest okrutna i podstępna.
  • Człowiek dotknięty zaburzeniami depresyjnymi nie ma wpływu na swoje samopoczucie, nie może kontrolować swojego nastroju ani innych objawów choroby.
  • Depresja dzieci i młodzieży najczęściej ma pochodzenie psychogenne – to oznacza, że jej geneza tkwi w rzeczywistych, zewnętrznych problemach, których suma przekracza możliwości adaptacyjne młodego człowieka.

Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, depresja jest czwartą najpoważniejszą chorobą na świecie i jedną z głównych przyczyn samobójstw.

 

GDZIE ZNAJDZIEMY NIEKTÓRE PRZYCZYNY ZABURZEŃ NASTROJU U DZIECI I MŁODZIEŻY?

  • ZABURZONE RELACJE RODZINNE – problemy finansowe, uzależnienia, przemoc; zapracowani, sfrustrowani i zestresowani rodzice; deficyt kontaktu i wspólnie spędzanego czasu, agresja, lekceważenie problemów dziecka.
  • SZKOŁA – powodująca przeciążenie, nastawiona na porównywanie i ocenę (zwykle krytyczną); wzbudzającą nastawienie rywalizacyjne w miejsce współpracy i współdziałania; nadmiar zadań, wymagania nie uwzględniające możliwości i indywidualności uczniów; zbyt dużo zadań i brak wsparcia. Uczeń „stoi pod ścianą” – nie ma wyboru, bo jego potrzeby nie są brane pod uwagę.
  • ZBYT MAŁO RUCHU – badania wskazują, że co czwarty nastolatek nie uprawia sportu, nie spaceruje, unika lekcji W-F. Dzieci jedzą czytając, pisząc, patrząc w telefon lub komputer
  • ZBYT MAŁO CZASU WOLNEGO OD ZADAŃ, NAUKI I STRESU
  • NIEDOSTATECZNE LUB NIESATYSFAKCJONUJĄCE RELACJE RÓWIEŚNICZE – hejt, presja, brak przyjacielskich stosunków z drugim człowiekiem, lęk przed oceną i odrzuceniem
  • UPADEK AUTORYTETÓW, KATASTROFICZNA WIZJA PRZYSZŁOŚCI – media epatują wiadomościami o zagrożeniach, wokoło dużo agresji i wrogości rodzącej lęk, poczucie braku sensu i wiary w możliwość bezpiecznego życia

 Każda nagła zmiana u nastolatka powinna zwrócić uwagę i niepokoić!

 

NA CO ZWRÓCIĆ SZCZEGÓLNĄ UWAGĘ?

  • Poczucie braku energii i uporczywe zmęczenie
  • Poczucie osłabienia intelektualnego, osłabienie kreatywności, koncentracji uwagi, problemy ze skupieniem się
  • Różne bóle ciała, których przyczyna nie jest jasna
  • Nietypowe dolegliwości ze strony serca
  • Obniżenie apetytu lub nadmierny apetyt
  • Wybuchy gniewu, drażliwość, nerwowość, której wcześniej nie było
  • Lęk, niepewność, problemy z podjęciem decyzji
  • Napadowe stany lęku, którym towarzyszą uderzenia gorąca, zlewne poty, zawroty głowy
  • Zaburzenia miesiączkowania

 Im więcej obojętności, mniej dobrych relacji i bliskości tym więcej w życiu depresji.

 

CO MOŻNA I CO WARTO ZROBIĆ?

  • Nastoletnia założycielka bloga „Porcelanowe Aniołki” poświęconego dzieciom i nastolatkom chorym na depresję podpowiada:

„Wielu bliskich próbowało mi pomóc w chorobie, jednak nie zawsze wiedzieli, w jaki sposób mogą to zrobić. Niektóre ich słowa kierowane wtedy w moją stronę w dobrych intencjach sprawiały, że czułam się niezrozumiana i pogrążałam się w negatywnych myślach.

Nie mów dziecku: „będzie dobrze.”, „inni mają gorzej”, „po prostu się uśmiechnij”, „to po prostu stres”. Zamiast tego powiedz: „jestem przy Tobie”, „kocham Cię”, „nie rozumiem w pełni co przeżywasz, ale nadal jesteś dla mnie ważny/a”, „nie zostawię cię” i daj dziecku to poczuć”

  • Jeżeli u Twojego dziecka została zdiagnozowana depresja, wiedz, że ono bardzo potrzebuje Twojego wsparcia, nawet jeżeli w tym momencie Cię odpycha.
  • Okaż dziecku bezwarunkową miłość. Oczywiście, nie oznacza to zgody na wszystkie jego zachowania. Miłość bezwarunkowa jest miłością pełną troski i akceptacji, niezależnie od uczuć czy stanu zdrowia drugiej osoby.
  • Nie obiecuj dziecku niczego, czego nie możesz spełnić. Mów tylko to, co jest szczere i pozostaje w zgodzie z Tobą.
  • Oprócz tego warto samemu udać się na psychoterapię indywidualną lub skorzystać z terapii rodzinnej. Jest to niełatwe, ponieważ potrzeba wtedy odkryć swoje emocje i zrozumieć popełnione błędy, ale długofalowo daje to dobre efekty. Odnajdziecie spokój i będziecie lepiej potrafili pomóc swojemu dziecku.

GDY JEST PROBLEM SZUKAJ POMOCY

Poradnia Zdrowia Psychicznego Powiatowy Szpital im. Władysława Biegańskiego -  Iława, ul. Andersa 3; tel. 89 644 97 56

Ośrodek Psychoedukacji Profilaktyki Uzależnień i Pomocy Rodzinie- Iława, ul. Chełmińska 1; tel. 89 649 92 00 /tylko dla mieszkańców Iławy/

Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna przy Powiatowym Centrum Rozwoju i Edukacji - Iława, ul. Kopernika 8a; tel. 89 649 24 35 lub 649 27 66

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie - Iława, ul. Andersa 12; tel. 89 649 04 50

 

Pierwszy kontakt może być z lekarzem rodzinnym, pedagogiem, nauczycielem.

 

Można zadzwonić i poradzić się  co robić:

Telefony Zaufania:

116 111- Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży

800 100 100 – Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci

Im mniej obojętności, więcej  dobrych relacji i bliskości tym mniej w życiu depresji.

Trudnym do przyjęcia faktem jest narastająca liczba dzieci i młodych ludzi cierpiących z powodu depresji i zagrożonych samobójstwem. Faktem jest zły stan psychiatrii dziecięcej w Polsce. Faktem jest też to, że nawet bardzo dobry stan leczenia psychiatrycznego nie powstrzyma narastającego problemu depresji u osób młodych i bardzo młodych. Psychiatria może wyleczyć depresję już trwającą czyli wygasić ognisko…. ale czy musimy gasić ogień czy też możemy podjąć działania, by zapobiegać ich rozpalaniu? Uważam, że konieczne są działania mające na celu upowszechnienie rozumienia ogromu cierpienia osoby chorej na depresję, przyczyn jej powstawania, uświadomienie zagrożeń z niej płynących i zaproszenie do przeciwdziałania jej rozwojowi.

              Depresja dzieci i młodzieży to zaburzenie w głównej mierze pochodzenia psychogennego, a więc jej źródeł musimy szukać wokół siebie, w warunkach, wydarzeniach i układach zewnętrznych. Gdy weźmiemy to pod uwagę dostrzeżemy co najmniej kilka przyczyn sprzyjających i generujących zaburzenie depresyjne u młodego człowieka. Obecny czas to czas szczególny – pandemia i wynikające z niej ograniczenia i skutki mają destrukcyjny wpływ na nas wszystkich, a na ludzi młodych wpływ szczególnie niszczący. Osamotnienie, izolacja, brak poczucia bezpieczeństwa, niemożność przewidywania i planowania przyszłości, deprywacja potrzeby bliskości, ciepła, wsparcia i czułości oraz wynikające z tego przekonanie, że dla nikogo nie jestem ważna/ważny, niszczy życie psychiczne człowieka. Specjaliści mówią o występującym obecnie stanie „głodu skóry” – rozumiejąc przez to niezaspokojenie naturalnego i ważnego zapotrzebowania na bliskość, dotyk i przytulenie. Młodzi ludzie mówią o frustracji wynikającej z braku doświadczeń społecznych, zwracają uwagę na głód doświadczeń różnorodności uczuć, którą to różnorodność zapewnić może tylko spotkanie w realnym życiu, z ludźmi, których lubimy i z ludźmi, który wzbudzają też inne, czasami bolesne uczucia. Konsekwencje są miażdżące dla równowagi psychicznej.

Ośrodek Psychoedukacji w Iławie planuje podjęcie działań przybliżających tematykę depresji i jej skutków. W czasie trwania Kampanii będzie mowa o różnych przyczynach, wskazywane będą drogi przeciwdziałania będące w zasięgu każdego z nas, proponowana będzie pomoc w zdobywaniu wiedzy o sposobach rozpoznawania, reagowania i pomagania tym, którzy cierpią z powodu narastających zaburzeń nastroju. Na początek kilka słów o głównych, według zajmujących się tym problemem psychologów, psychiatrów, pedagogów, przyczynach depresji młodego człowieka:

  • Wszystkie dzieci poddane są ogromnemu stresowi związanemu z nauką szkolną. Uczennica drugiej klasy liceum powiedziała: „Każdy nauczyciel myśli, że jego przedmiot jest najważniejszy a NIKT się nie stara, żeby tak się dogadać, aby nam było trochę łatwiej. Nauczyciele chyba starają się, żebyśmy ich nienawidzili”. Szkoła to wyścig, czasami bezduszna tresura, ustawiczne doświadczanie oceny (w dużej mierze krytycznej, gdyż wzmocnieniem pozytywnym niewielu się zajmuje), lęk przed porażką i niepowodzeniem w przyszłości, skutecznie podtrzymywany i podsycany stwierdzeniem rodziców; „ucz się więcej bo nic z ciebie nie będzie”. Coraz mniej ważne staje się myślenie, kreatywność, poszukiwanie, a coraz większą rolę pełni zapamiętywanie i odtwarzanie cudzego (nauczycielskiego) myślenia. Dobra pamięć jest gratyfikowana, kreatywność lekceważona. Jak szkołę spostrzega nastolatek? Jako bezsensowną, nierozwojową stratę czasu i przymus. Do tego w dobie pandemii doszła konieczność samodzielnego uzupełniania wiedzy, którą wcześniej przekazywał nauczyciel, niemożność wchodzenia w żywą dyskusję i spór w kontakcie z drugim człowiekiem.
  • Do takiego funkcjonowania szkoły, jej nacisku, ocen, wymagań ponad siły, braku uwzględnienia indywidualności, często dołącza się dom. Rodzice z lęku o przyszłość dzieci bądź w wyniku własnej frustracji – wymagają coraz więcej, oczekują, że dzieci bez sprzeciwu spełnią ich oczekiwania (jakiekolwiek by one były). Kiedy kontakt z rodzicami oparty jest na pouczaniu, przypominaniu o obowiązkach, lekceważeniu istotnych potrzeb emocjonalnych dziecka, narasta stres i zagubienie. Ratunkiem jest wzmocnienie więzi w rodzinie, przywrócenie radości ze wspólnie spędzanego czasu, uczenie swojego dziecka sposobów radzenia sobie ze stresem, konstruktywnego wyrażania emocji i zrozumienie, że zaniedbywanie pozytywnego, bliskiego kontaktu to jedna z dróg rozwoju depresji.
  • Ponadto: mało przyjaznych relacji rówieśniczych, używki, niewłaściwe odżywianie, mało ruchu, zbyt dużo czasu ze smartfonem w ręce, zbyt mało snu, brak realizowanych czynnie zainteresowań (na które zresztą często nie ma czasu), lęk przed odrzuceniem, zły stan zdrowia, niski poziom kompetencji społecznych i aktualna sytuacja związana z pandemią….
  • W dobie dzisiejszych ograniczeń dotykających cała rodzinę także konieczność stałej obecności i stałego kontaktu z innymi członkami rodziny, często sfrustrowanymi, zniechęconymi, wypełniającymi obok swoje zadania, z ich rozdrażnieniem, niepokojem….

Zapewne to nie wszystkie przyczyny a przecież i tak wymieniłam ich wiele. Widać, że mamy dużo do przemyślenia i dużo do zrobienia. Pewne jest, że zlekceważenie tego problemu spowoduje narastanie ilości chorujących i cierpiących dzieci, przewidywania na ten temat są niepokojące. Konieczność przeciwdziałania wymuszana jest przez świadomość narastania problemu.

                                                                                     Psycholog, psychoterapeuta Danuta Górny