"Aktywni rodzice, aktywne dziecko"
Pomoc Osobom Pokrzywdzonym Przestępstwem
Pomoc Osobom Pokrzywdzonym Przestępstwem
OŚRODEK PSYCHOEDUKACJI
OŚRODEK PSYCHOEDUKACJI
ZAPRASZAMY NA ZAJĘCIA POZALEKCYJNE DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
ZAPRASZAMY NA ZAJĘCIA POZALEKCYJNE DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
Chcesz wiedzieć więcej?
Chcesz wiedzieć więcej?
razemprzeciw
razemprzeciw
Previous Next Play Pause
1 2 3 4 5 6

Ilawska Panorama Krzywe

Gdzie szukać pomocy?

loading...
A A A

Przemoc wobec dziecka ma różne postaci – zaniedbanie, pogardzanie, zastraszanie, bicie, nadużywanie seksualne, alkoholizm rodziców i wiele innych. Nie ma wątpliwości, że każdy rodzaj przemocy ma poważne, negatywne konsekwencje dla aktualnego i przyszłego funkcjonowania człowieka. W efekcie złego traktowania przez rodziców dziecko uwewnętrznia niszczące przekonania na swój temat i na temat otaczającego go świata. Przekonania te rzutują na całokształt życia człowieka, często, na różne sposoby, rujnując je. Prowadząc od wielu lat psychoterapię codziennie znajduję nowe dowody potwierdzające tę okrutną prawdę. Niejednokrotnie całe życie człowiek zmaga się z konsekwencjami wczesnych, bolesnych doświadczeń – nerwice, depresje, choroby psychosomatyczne, nie satysfakcjonujące relacje, agresywne zachowania – to częste skutki przemocy doświadczanej w okresie dzieciństwa.


Podstawowym przekonaniem dziecka doświadczającego krzywdy w rodzinie jest myśl, że nie jest się na tyle ważnym i kochanym obiektem by rodzic powstrzymał swoje agresywne impulsy ( to znaczy – by zapanował nad piciem, biciem czy krzykiem). I co równie ważne ( czasem nawet ważniejsze), to doświadczenie krzywdy jest zwielokrotnione przez postawę drugiego rodzica, który, często sam doświadczając przemocy, nie podejmuje udanych prób przeciwdziałania krzywdzeniu swoich dzieci. Czy niekrzywdzący rodzic na pewno zawsze jest tym lepszym? Dziecko uczy się, że również dla tego, niby niekrzywdzącego rodzica, nie jest wystarczająco ważnym i kochanym obiektem, by znalazł on skuteczny sposób uchronienia go przed strachem, bólem i rozpaczą. Ten niekrzywdzący rodzic staje się więc „wspólnikiem w przestępstwie”. Przekazuje bolesną informację, że najważniejszą, wartą ochrony osobą jest raniący partner. Często robi to pod hasłem „musimy to wytrzymać, to dla twojego dobra”. Nierzadko dziecko próbuje stawać w obronie bezradnej, bezsilnej matki a to przecież nie jego zadanie. To ono ma prawo oczekiwać i otrzymać ochronę i pomoc.

W modelu wychowania bądź obcowania z dziećmi zawarty jest element mentalnego scenariusza przemocy, tzn. że z faktu pełnienia określonej roli bądź zajmowania określonej pozycji, wynika upoważnienie do inwazji na terytorium drugiej osoby, do dyktowania bądź ograniczania jej praw. Dzieci doświadczające przemocy ze strony rodziców często stosują przemoc wobec słabszych, młodszych lub wobec zwierząt. Zaznaczyć należy, że nie wszyscy, którzy wzrastali w domu, gdzie panowała przemoc stosują przemoc w swoim życiu.

Jeśli dziecko doświadcza przemocy i nabywa przekonania, że nie zasługuje na uwagę, troskę i miłość to tak właśnie będzie samo siebie traktowało – bez uwagi, troski i miłości. To droga wprost do wprowadzenia w swoje życie destrukcji – nadużywania środków zmieniających nastrój, samookaleczeń, prób samobójczych, depresji, zaburzeń odżywiania czy innych zaburzeń funkcjonowania. Dobrze wychować dzieci to znaczy właściwie przygotować je do dobrego dla nich życia w przyszłości. Możemy uczynić to wtedy, gdy traktujemy je z miłością i szacunkiem, łagodnie ale też stanowczo, gdy tego wymaga sytuacja. Bicie i inne rodzaje przemocy wobec dzieci to zły sposób, na pewno nie służy realizacji tego, najważniejszego przecież, zadania rodziców.

Danuta Górny - psycholog, psychoterapeuta